U kan hierover lezen in deze open brief van The Society for Ecological Restoration (SER), gepubliceerd op hun website in het begin van de invasie van Oekraïne.
Er wordt namelijk gevreesd voor de toekomst van een zeer belangrijk moerasgebied op en over de grenzen van Oekraïne, Polen, Rusland en Wit-Rusland. Moerasgebieden zijn speciale longen van de aarde. Ze nemen meer CO2 op dan bossen in natte gebieden, en bieden een thuis aan zeer veel soorten insecten, vogels, planten en dieren. In vredesjaren werkten deze landen samen om de natuur te verbeteren, maar oorlog heeft deze samenwerking verstoord.
In een ander berucht landschap in Oekraïne is het ergste al gebeurd. Tsjernobyl werd zo vervuild tijdens de nucleaire ramp van 1986 dat het grotendeels verlaten werd. In de afgelopen jaren is het een belangrijk natuurgebied geworden, een rustplek voor bos en wild. Nu krijgen wij te horen dat in Tsjernobyl, om oorlogsredenen vervuilde grond gestoord werd. Mensen (soldaten) werden er ziek van binnen een paar dagen tijd.
Voor Oekraïne valt er voor ons nu weinig te doen, behalve bidden en alle pogingen tot vrede te steunen. Ons gas- en olieverbruik verminderen heeft ook zin, zeker in het kader van gelijkaardige verminderingen in de rest van Europa. Ook humanitaire steun is noodzakelijk, opdat de mensen daar zullen blijven hopen op vrede en de natuur zich uiteindelijk kan herstellen.
In een ander door oorlog geteisterd gebied is zo ook een positief verhaal tot stand gekomen. Het gaat om Libanon. In het Shuf gebergte (Shouf Biosphere Reserve) werd sinds de jaren 70 aan natuurbescherming gewerkt, met veel positieve uitkomsten. Hier, in de laatste oeroude cederbossen in Libanon, werken mensen samen met de natuur om de regio te herbebossen, traditionele boeren te steunen, Syrische vluchtelingen een levensonderhoud te geven, en iedereen die er woont (met name ook de inheemse Druzen) dichterbij de natuur te brengen. In een land dat zo veel jaren oorlog heeft gekend, is de natuur het beste geneesmiddel.
In deze link kunt u het verhaal van de Shouf Biosphere Reserve in Libanon lezen.
Tenslotte nog een foto van ons bijenhotel. Het is stille zaterdag en de bijen vliegen af en aan naar het hotel dat we in september op de startzondag met Ronny gemaakt hebben. Het hangt aan onze achtergevel, zuid gericht, op drie meter hoog.
